Lífeyrissjóðir mergsjúga með okur verðtryggingu að leiðarljósi

Gegnum alla tíð hefur landinn þegið lánveitingar hjá lífeyrissjóðum og þeir hafa tekið sér vel borgað fyrir greiðann í anda þess að þetta gagni “sjóðsfélögum“ auðvitað er meiningin að það náist sem hæst ávöxtun á fjármagni sem þeim er tilfært á hverjum tíma alla daga ársins. Þeir eiga sem sagt í raun að ávaxta fé ekki ræna því. Hvernig er það hægt að sjóðirnir eru að mok þéna meðan ekkert er gert til að leiðrétta stuld sjóðanna. Þrátt fyrir hrun fjármálastofnana í október 2008 hafa eignir lífeyrissjóðanna nú náð hæstu hæðum eða yfir 2.000 milljarða króna. Nánar tiltekið var hrein eign lífeyrissjóða 2.006 ma.kr. í lok maí s.l. Þetta má lesa á klúbb síðunni hjá þeim.
Lánaskilyrði:
Lífeyrissjóðir eru engin venjuleg fyrirtæki í orðsins fyllstu meiningu því að það er alltaf verið að sprauta peningum inn í þá á hverjum degi en þeir hafa einnig margar greiðslur til “sjóðsfélaga“ á hverjum tíma bara svo það sé sagt. En áhættan frá þeirra lánastarfsemi eiga lántakendur að bera einir. Allir sem hafa lært pínu skilja þeirra gang.

Að það sé verið að selja og kaupa „skuldabréf“ sem bera vexti er venjulegur þáttur í viðskiptalífi en vandamálið er það að sú illræmda “verðtrygging“ sem tryggir kaupanda skuldabréfanna að hann fái upprunalega fjárhæð + skakkaföll + verðhækkanir ásamt umsamda vexti greitt til baka má vera í takt við viðskiptalífið sjálft en er ekki í takt við restina af þjóðfélaginu og þetta sést vel í dag.

Lánaskilyrði fyrir heimilin:
Verðtrygging er ekki sérstaklega viðeigandi fyrir heimili fólks og ef svo væri af hverju var það svo brýnt að fjarlægja sömu illræmdu vertrygginguna af launum? Verð bara að segja þetta svona í trassi . Er það of mikið beðið um að almenningur geti haldið kaupmátt uppi? eða gilda bara „tryggingar“ fyrir sérstaka útvalda í þessu landi? Má lesa sem auglýsingu á síðu lífeyrisfélaga „lifðu vel og lengi“ það virðist vanta stef í þetta „og borgaðu nóg og lengi“ http://www.ll.is/

Hús eða heimili almennt eru ekki ávalt í stöðu spekúlanta langt fjarri og allir verða að hafa þak yfir höfuðið hvor það sé tekið að láni eða um leigu sé að ræða. Það má örugglega rökræða hvort of lítið af búsetu og leiguhúsi sé á markaðinum.

Lánaskilyrði hjá bönkunum:
„Business as usual“ er að koma í gang. Fasteignamarkaðurinn virðist vera í fullum gangi, enda þó bankar hafa bara fengið „lánaða“ peninga hjá stóru sjóðunum. Lán + stolið fé (verðtrygging) gerir að sjóðirnir hafa „ high ratings“ og af einhverjum merkilegum ástæðum er krónan að falla og allir að kaupa, nú ég vildi frekar eiga fasteign en krónu eða? Vextir í Noregi liggja kringum 3,5% án verðtryggingar, innan 80% láns sem þíðir að eftirspurn eftir fjármagni virkar og að það er á útsölu eins og er (þetta heitir samkeppni) fyrir þá sem ekki skilja það, sem er byggð upp á eftirspurn.

Athugaðu gjarnan hvað íslenskir bankar geta boðið þér? Er það vandræði með samkeppnina, leiðinlegt að sama fólkið rekur þetta meira eða minna þetta er þetta alt saman leynd er það ekki?

Er Ísland framtíðin?:
Ef ég gæti fengið sömu góðu tryggingu hjá atvinnurekenda eða ábyrgð fyrir því að verðgildi peningana yrði stöðugt þá væri kannski lífið léttara, hver veit. Þetta er mikill kjarni málsins, en verðtryggingin var á sínum tíma afnumin af launum enda þarf maður ekki að vera heilaskurðlæknir til að skilja það.
Íslendingar eru svo endalega kúgaðir gegnum mörg ár en vandamálið er bara að þeir fatta það ekki sjálfir og þeir sem skilja ruglið gefast hreinlega upp og fara af landi brott og hinir sem eru eftir nota þau tækifæri sem gefast í góðri trú um snarlegar lausnir. Ráðamenn virðast ekki hafa neinn áhuga á breytingum já flott skal það vera þó hálfur rassinn hangi út. Nú boða bændur stór hækkanir og ekkert lítið heldur um 25% nú þetta er enn ein ástæðan til að fagna ESB aðild.
Eftirlit með sjóðum og möguleikar:
Spurningin er hverjir hafa eftirlit með þessum sjóðum og er það fullnægjandi í dag?. Kostnaðurinn við að reka ótal sjóði áætlast að vera gríðarlegur án frekari framlög á tölum hér. Þetta má þá reikna til kostnaðar við að reka þessa sjóði að hægt væri að hagræða með því að einn sjóður yrði myndaður og þá með „ríkisábyrgð“ fyrir landsmenn þannig yrði möguleiki að fá landsmenn inn í einn stóran kraftmikinn sjóð sem yrði lagabundin/stjórnun við alþingi og myndi tryggja lífeyrir allra landsmanna þannig að það yrði mikil eftir mínu viti mikil hagræðing ásamt því að vera meira réttalátara fyrir almenning. Það getur varla verið meiningin að hafa litla sjóði með ofurgreiddum stjórnunarmönnum sem eiga á hættu að keyra alt í kaf þannig að þegnarnir verða að naga bryggjukantinn á sínum efri árum.

Lánaskilyrði á Íslandi í húsnæðismálum:
Ef venjuleg manneskja óskar eftir að fjárfesta í fasteign og hefur svo umtalaðan fjárhagslegan stöðuleika eins og vinnu, er ung, vel menntuð og enga slóð að rekja við könnun á kredit misnotkun, þá er hún gullmoli fyrir lánveitendur, enda líklega rétt að sú manneskja sem hefur og stendur í skilum eigi að geta fengið fyrirgreiðslu á kredit eða láni. Að er lítils virði að taka upp lán þegar hvorki bankar né kerfi eru að virka. Það sem þykir sjálfsagður hlutur í öðrum vestrænum ríkjum er ekki að virka hérna nema með okur vöxtum. Þegar fjármagnseigandi lánar út peninga á hann og er að taka áhættu þess vegna er áhættan flokkuð.

Á íslandi er lítil áhætta (sögulega séð) því að verðtrygging sér fyrir því að þú eignast aldrei húsnæðið en ert í stöðugu þrælahaldi hjá lánveitenda og ef ekki hjá þeim líður þú undir lélegum pólitískum ákvörðunum sem keyra þig lengra niður. Áður var gert grín af þessu lána rugli í víxlum og orðið var: sjaldan fellur víxill langt frá gjaldaga enda var það sannleikanum samkvæmt.

Dæmi og sannleikurinn hinn ósjáalegi:
Af láni sem var tekið upp júní 2008 pr. Kap. 7.000.000,- er nú orðið til 12.000,000,- á þremur árum er „höfuðstóll“ hækkaður um 5 000 000,-

Höfuðstóll verður „aldrei“ lækkaður nema að sé um að ræða algjört hrun“ í þeim skilningi að sú upphæð sem er komin á blað verður bara ný staðreynd í þínu lífi, hún tekur ekki tillit til þess hve mikið þú hefur á milli handana á hverjum tíma og þjónar aðeins einu hlutverki sem er einfaldlega að koma í veg fyrir að útlánarinn tapi „verðgildi“ af þeim peningum sem þú fékkst lánað hjá honum. Með öðrum orðum er það í raun bara annar aðilinn sem er að taka áhættu hér. Það er það sem verðtrygging fjallar um. Það er áhættan sem mætti dreifast líka á hann sem lánar út peninginn hann á að bera sinn hluta en með lögum sleppur hann undan er það réttlátt?

Sagan og sannleikurinn um okurvextina:
Í vöggu kapptilismans árið 1232 (að mig minnir) voru okur vextir bannaðir. Sagan er að hér urðu skipti í vestrænum heimi gamlar reglur, gáfu nýa opnun með samþykki efsta valdi kirkjunnar , þannig aðSt. Thomas Aquinas ( 1225-1274) bannar gömlu skriftirnar (íslam, vextir eru bannaðir, en hafa leyfi til í dag taka upp sérstök lán sem kallast Sharia-lán og finnast tveir möguleikar, sá fyrsti er murabaha og hinn er Ijara. Þetta gildir múslíma í dag. Þetta gefur þegnum sjálfstæðan eignarétt með vissum skilyrðum(enga okurvexti)
En við hin hurfum frá „íslam og inn í þann vestræna heim, með nýjum straumum, bænda fyrirkomulagið, Adam Smith, sjálfur grunnleggjar af tilboði og eftirspurn og Karl Marx sem setti spurningarmerki við sjálfan kapítalismann J.E Shumpeter sem sýndi okkur bylgjurnar og náttúrulega Keynes sem hefur verið þekktur og virtur fyrir sinn hluta af New Deal ásamt Franklin D. Roosevelt forseta USA var frumkvöðull þjóðarhagfræði (Macro economy)

Lofsöngur verðtryggingar:
Enginn af okkar nánustu samvinnuaðilum, ásamt Evrópubandalaginu hafa verðtryggingu af hverju stafar það? Er ekki kominn tími á það að hugsað aðeins áfram, ert þú tilbúinn að lifa við þetta kerfi áfram? Nú ef svarið er já þá vona ég að það gangi í hag. En ef menn eru tilbúnir til að prófa eitthvað nýtt með öðrum Evrópu búum þá gæti það gefið fjárhagslegt jafnvægi fyrir íslenska þjóð í langan tíma það er alt að vinna og engu að tapa, við þekkjum fyrrverandi pólitík og hvernig þeirra starfshættir hafa verið alt og vel, því miður.
Íslenska krónan er og hefur verið einn lélegasti kostur á gjaldeyrismarkaði um langt skeið og það hefur ekki bætt málin að það hefur vantað allan vilja til að taka á þessu. Það má samanlíkja við að það væri bara ein verslun í Reykjavík (lífeyrissjóðirnir) og allir verða að versla þar, peningar eru líka verslunarvara þó margir ekki viti það.
Þeir vilja enga samkeppni, bændur, sjávarútvegur og fjárfestar, okur og aftur okur ásamt einokun sem var fjallað mikið um í skólabókum um Danaveldi gagnvart Íslandi eru í raun bláber á móti þessu kerfi með bankaleynd. Ef evran verður tekin upp á Íslandi verður líklega að gera upp alla innistæður reikningar svo mikið að skrýtnum upphæðum kemur til að skjóta upp á yfirborðið sem kúkur í vatni koma þær á yfirborðið.

Hvað hefur verið í gangi á Íslandi:
Til að skilja ástæður og vera óhlutdrægur þarf að setja sig inn í þetta og helst ekki vera hluti af hringrásinni og ég nota smá vilja til að setja svolítinn húmor kringum þetta, enda veitir sannarlega ekki af. Ísland hefur alltaf verið „beib of USA“ en landið hefur í raun verið með lappirnar í tveimur heimsálfum Evrópu og USA . Hugsunarhættinum á til að breytast þegar lítil Þjóð fær sjónvarp með (náttúrulega ókeypis) efni frá vellinum. Má segja eins og kaninn sagði „i know it's true i saw it on tv. Þetta er aðeins sett fram til að skilgreina hvað var og ekki enda liðin tíð.

Sem sagt verðtrygging er í raun “falið“ eignarnám. Þegar lán er tekið “í góðri trú“ og þá undirstrika ég lagamerkingu “í góðri trú“ sem dæmi um góða trú er persóna sem er ekki „upplýst“ um skaðann sem gæti orðið/verður, og þar afleiðandi/ valdandi að þegar ástandið brýst fram.

Þetta stóð í fjölmiðum og segir sína sögu:
Guðmundur Gunnarsson segir meðal annars að í dag berjist valdastéttin í landinu heiftarlega gegn því að stjórnarskránni sé breytt, hún vilji að krónunni verði viðhaldið, fiskveiðistjórnarkerfið verði óbreytt, Ísland verði utan ESB „með áframhaldandi háu verðlagi á dagvöru, háum vöxtum og verðtryggingu. Þetta veldur því að margir eru fara af landi brott eða lýsa því yfir að þeir að óbreyttu vilji ekki búa í svona samfélagi.“
http://eyjan.is/2011/07/08/gudmundur-gunnarsson-agengir-flokksbundnir-valdakarlar-reyna-ad-hafa-ahrif-a-stjornlagarad/
Hvað er í gangi hérna? Þetta eru sterk orð frá einum manni

Hvernig á að taka á þessu:
Ef engar leiðréttingar verða tilkynntar viðráðandi slík dæmi er engin önnur leið fyrir marga en málsókn til að fá leiðrétt höfuðstól lána. Enginn með lán í fasteignum á að þurfa líta þvílíkum stökkbreytingum á sínum hag. Kjörnir stjórnmálamenn eru og hafa verið hreinir aulabárðar til að hagstýra íslandi og eru staðreyndir fyrir því auðsjáanlegar í dag hvernig eiginhagsmunir sitja í forgangi og sérstaklega innan stjórnsýslunar . Engin lög um siðfræði eða upplýsingar um eigin hagsmunarmál eru í forgangi meðal stjórnenda „asninn og hafrapokinn eru en þá á sama stað“ og verða það ef enginn er viljinn til að mótmæla.

Þetta er náttúrulega stór hættulegt á litla íslandi og spurningin veltur upp í heila ungs fólks ertu kommi og svo er haldið áfram um að það koma allir frá EU og taka af okkur matinn og ræna landinu stela sjálfstæðinu og ekki má gleyma fiski og rollum óhugalegt sjónaspil. Þetta er sjónvilla ef stjórnmálamenn á íslandi óskuðu eftir að almenningur fengi stöðuleika áttu þeir að vita hvað var best fyrir þjóðina innan langtíma planleggingar og hugsunar svo menntað er/var þetta fólk.